|
8 lutego 2025 r. - Sobota IV Tygodnia
Okresu Zwykłego
W krótkim fragmencie Ewangelii Marka
(Mk 6,30-34) możemy odczytać
konkretne wskazówki, jak powinno wyglądać życie uczniów Jezusa:
1) apostołowie "zebrali się u Jezusa",
2) "opowiedzieli Mu wszystko" i słuchali, co "On rzekł do
nich",
3) "udali się na pustkowie, osobno", lecz "widziano ich
odpływających",
4) na widok zebranych licznie ludzi Jezus "zlitował się nad nimi i
zaczął ich nauczać".
Trwanie w obecności Jezusa, modlitwa, wyciszenie, świadectwo i służba -
to życie chrześcijan.
7 lutego 2025 r. - Piątek IV Tygodnia
Okresu Zwykłego
Od wielu osób można usłyszeć, że nie lubią fragmentu Ewangelii
opowiadającego tragiczną historię męczeństwa Jana Chrzciciela
(Mk 6,14-26). Rzeczywiście bardzo
trudne do przyjęcia jest zestawienie piękna młodej dziewczyny i jej
tańca z obrazem trzymanej przez nią misy z odciętą głową Jana. Ale jeśli
chcemy przyjąć Bożą naukę w całości, to nie powinniśmy dzielić tekstów
biblijnych na takie, których chcemy słuchać, i na takie, które
odrzucamy. Tak samo nie dzielimy prawd wiary lub przykazań na
akceptowane i nieakceptowane. Nie jest to łatwe, ale z pomocą Ducha
Świętego nie ma rzeczy niemożliwych.
6 lutego 2025 r. - Czwartek IV Tygodnia
Okresu Zwykłego
Prosty rachunek matematyczny podpowiada, że gdyby Jezus rozesłał
dwunastu apostołów w pojedynkę, to Dobra Nowina
dotarłaby w dwanaście miejsc, a skoro rozsyłał ich po dwóch
(Mk 6,7-13), to Ewangelia była
głoszona w połowie, czyli w sześciu miejscach. Czy Jezus się pomylił?
Zdecydowanie nie, ponieważ działanie wspólnotowe ma o wiele większą moc
niż działanie w pojedynkę. Warto, byśmy i my doceniali siłę wspólnoty w
naszym życiu duchowym. Ludzie wierzący, modlący i działający obok nas,
są Bożym darem, którego nie wolno nam zmarnować.
5 lutego 2025 r. - Środa IV Tygodnia
Okresu Zwykłego
Bóg niczego nie czyni na siłę. Choć jest Panem nieba i ziemi, i
wszystko do Niego należy, On szanuje wolny wybór człowieka. Dlatego
Jezus w swoim rodzinnym mieście "nie mógł zdziałać żadnego cudu",
bo ze strony swoich rodaków spotkał się z totalnym lekceważeniem i niedowiarstwem
(Mk 6,1-6). Nasz duchowy postęp to usilna
praca nad przejściem od "Jezu, zrób, daj" do "Jezu, ufam
Tobie".
4 lutego 2025 r. - Wtorek IV Tygodnia
Okresu Zwykłego
Przełożony synagogi Jair przyszedł do Jezusa, upadł Mu do nóg i
prosił: "Moja córeczka dogorywa, przyjdź i połóż na nią ręce,
aby ocalała i żyła". A kobieta, która od dwunastu lat cierpiała na
upływ krwi, dotknęła się płaszcza Jezusa, mówiła bowiem: "Żebym
choć dotknęła Jego płaszcza, a będę zdrowa"
(Mk 5,1-20). Dotyk oznacza bliskość.
Bliskość Jezusa jest dla nas uzdrowieniem i powstaniem
z martwych. My Go dotykamy, a On dotyka nas. Nie bójmy się tego dotyku.
3 lutego 2025 r. - Poniedziałek IV Tygodnia
Okresu Zwykłego
W opisie uwolnienia opętanego w Gerazie warto zwrócić uwagę na słowo
"pęta". On nie tylko był opętany przez złe duchy, ale również
miał na sobie pęta zakładane mu przez ludzi, którzy najzwyczajniej się
go bali. Jego pętami była również straszliwa samotność i konieczność
mieszkania na cmentarzu. Uwolnienie, którego dokonał Jezus, było nie
tylko wyrzuceniem złych duchów, ale także przywróceniem człowieka do
ludzkiej społeczności - "Wracaj do domu, do swoich, i opowiedz im
wszystko, co Pan ci uczynił"
(Mk 5,1-20).
2 lutego 2025 r. - Niedziela - Święto
Ofiarowania Pańskiego
Poświęconą w święto Ofiarowania Pańskiego świecę w dawnych czasach
stawiano w oknie, by Boża łaska wyproszona przez Matkę Boską Gromniczną
broniła ludzi przed piorunami. Proszono też Maryję o opiekę przed
wilkami i innymi niebezpieczeństwami. Dziś, kiedy każdy dom ma
piorunochron, a wilki można zobaczyć tylko w zoo, warto postawić sobie
pytanie, co współcześnie jest naszym gromem lub wilkiem, co przyprawia
nas o lęk. Czego się boimy? I warto wszelkie strachy oddać w opiekę
Jezusa i Jego Matki, na przykład naśladując Symeona, który "gdy
Rodzice wnosili Dzieciątko Jezus, aby postąpić z Nim według zwyczaju
Prawa, on wziął Je w objęcia i błogosławił Boga"
(Łk 2,22-32).
|
|
